Eibarko euskara hiztegia
plost
1.
onomat.
(
ETNO).
Reventar pero con poca fuerza.
Gauzak lehertzia, baiña indar gitxikin: sagarrak.
Sagarrak laban sartu, eta plost!, errementau egin dira.
2.
(plost-plost, plaust-plaust).
onomat.
(
ETNO).
Sonido producido por las cosas blandas al caer al suelo.
Gauza bigun eta lodixak jaustian egitten daben zaratia.
Eta hantxe gendela, orduan hasi zuan idixa "plost-plost-plost" gure hanketara kaka eiñian. Barre? Orduan bai barre!
plost egin.
esap.
(
TE).
Reventar,
estallar,
explotar.
Sutan ipiñi orduko plost eitten dabe honek sagarrok. / Estas manzanas revientan en cuanto se ponen al fuego.
plostada.
iz.
(
ETNO).
Ruido de defecaciones al caer.
Hik daukak osasuna, hik! Horrek dittuk kaka plostada garauak!.